۸

نمی دونم چی بگم خسته شدم از خیلی چیزا یکیش اینکه این رابطه یک طرفه داره نابودم می کنه و نمی دونم چه جوری حلش کنم کسی که برای من یدونه هست تمام حرفامو بهش می گم تنها دوست واقعی منه که وقتی مسئله ای پیش می آد بهش پناه می برم باهاش راحتم ، راحت باهاش حرف می زنم راحت تو بغلش گریه می کنم اونم کمکم می کنه منو می پذیره اما خودش همچین رابطه ای با من نداره منویه دوست عادی می دونه کسی دیگه ای رو داره که باهاش حرف می زنه اونو دوست واقعیش می دونه و معتقد من از 10% همه روابطش خبر دارم نمی دونم واقعا چی کار کنم خودم و ازش دور کنم سخته چون دوسش دارم ولی اون منو اینجوری دوست نداره ولی خیلی مواردم هست که فقط با من حرف می زنه ولی نه اونجوری نمی دونم چی کار کنم که منو واقعی بدونه نمی دونم!!

دلم می خواد با دوستام برم کوه ،سفر ، گردش این ور اون ور ولی مامانم نمی ذاره می گه یعنی چی چه معنی داره بری چی کار؟با خودمون می ری می گم با شما ها یه جور خوش می گذاره با بچه ها یه مدله دیگه همه هم سنیم خوبه می گه نه دلم نمی خواد نمی دونم خسته شدم از این یه مورد من باید زندگی کنم جوونی کنم ولی نمی ذارن هنوز فکر می کنن بزرگ نشدم از پس خودم بر نمی آم ولی به خدا می تونم بذارین من زندگی کنم منو باور کنین آخه این چه محدودیتی است که واسم گذاشتید به خدا روزی می آد که میام بهتون می گم اشتباه کردین و پشیمون می شید نکنید بذارید من یه ذره با سنم حال کنم بذارین روزی بیاد که بگم بهترین دوران دوران جوونیم بود چون مامانمینا بلد بودن چه کار کنند.می گن ما برای خودت می گیم ولی نه اونا برای آرامش خودشون می گن و حاضرن من محدود بشم ولی خودشون در آرامش باشن!!بعد می گن تو از آدمیزاد به دوری هیچ جا با ما نمی آی همش می خوای تو خونه باشی. آخه چه جوری بگم خوب دوست ندارم این تفریحات شماها رو منم شیوه خودمو دوست دارم حالا که نمی ذارید برای خودم زندگی کنم پس برای شماها هم زندگی نمی کنم!!خدایا یا مشکلات و حل کن یا صبر منو زیاد کن !!همین کارا رو باهام می کنن که آرزوم و هدفم شده مستقل و تنها زندگی کردن ولی اینم بدون شک نمی ذارن از دوسال پیش هر وقت می گم  می گن دو سال دیگه خدایا من نمی دونم پس کی وقتش می رسه کی می تونم در اختیار خودم باشم کی اون دو سال می آد؟؟